تولید کفپوش های اپوکسی به مراتب آسان تر از کفپوش های پلی اورتان می باشد، کفپوش پلی یورتان در هنگام میکس مواد در سرعت های بالا بسیار حباب زده و دچار مشکل می شود که این موضوع در اپوکسی اتفاق نمیافتد. معمولا تولید کفپوش پلی یورتان در سیستم های خال و یا در دورهای پایین میکسینگ انجام میگیرد که در حالت دوم سرعت تولید بسیار کاهش مییابد.
اجرای کفپوش پلی یورتان بسیار به رطوبت حساس است. به این صورت که پلی یورتان پخت نشده با آب واکنش خواهد داد و سطح نهایی کار پر از حباب می گردد. در نتیجه در محیط اجرای کفپوش حتما بایستی این موضوع مورد توجه قرار گیرد و در صورتی که وجود رطوبت در حین اجرا محتمل باشد باید از کفپوش های اپوکسی استفاده کرد.
کفپوش های پلی یورتان به دلیل انعطاف پذیری بالا در بخش هایی که جدیدا بتون ریزی انجام گرفته مدنظر قرار میگیرد تا اگر بتون و زیرایند دچار ترک خوردگی شود، کفپوش رویه مقاومت کرده و ظاهر خود را حفظ نماید. البته این امر فقط در مورد ترک های مویی صادق است. همچنین بتون تازه دارای رطوبت میباشد که همین امر نیز در کفپوش پلی یورتان تاثیر منفی میگذارد. معمولا یک ماه بعد از اجرای بتون و بعد از اینکه رطوبت بتن از بین رفت، کفپوش اجرا میگردد و در برخی از پروژه ها حتی بتن ریزی خیلی زودتر انجام می شود تا ترک های احتمالی در سطح اتفاق افتاده و بعد از ترمیم کفپوش اپوکسی انجام شود.